Δημήτρης Αναγνωστάκης : νέοι αγώνες με σοφία και εμπειρία

Ανοιχτή επιστολή στον καλό μου φίλο                                                       

Χαλκίδα, Οκτώβρης 2011

Τριάντα χρόνια ακριβώς πέρασαν καλέ μου φίλε, από τότε που τρέχαμε νεαροί στους δρόμους τον Οκτώβρη του 1981, πανηγυρίζοντας και σφίγγοντας τις γροθιές μας δυνατά, φωνάζοντας με όλη μας τη δύναμη συνθήματα υπέρ της " Εθνικής Ανεξαρτησίας", "Λαϊκής κυριαρχίας" και της "Κοινωνικής Δικαιοσύνης".

Χαιρόμασταν ειλικρινά κι ολοκληρωτικά το μεθύσι της ιστορικής μας νίκης, χαιρόμασταν ..... που ήμασταν κι εμείς ανάμεσα σ' εκείνους που κατά χιλιάδες πίστεψαν και έφεραν την αλλαγή 

Χαιρόμασταν και τραγουδούσαμε έστω και φάλτσα για τον ήλιο που θα ζέσταινε τους αδικημένους και τους κατατρεγμένους και ήμασταν περήφανοι καλέ μου φίλε, πολύ περήφανοι.

Χαιρόμαστε γιατί είχαμε καταφέρει να έχουμε στην πατρίδα μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση που δεν δίσταζε να ορθώσει ανάστημα και να διατρανώσει ότι η "Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες" και πώς τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στον εθνικό μας χώρο είναι α δ ι α π ρ α γ μ ά τ ε υ τ α.

Τριάντα χρόνια ακριβώς μετά, βρεθήκαμε και πάλι στους δρόμους καλέ μου φίλε, να αντιπαλεύουμε ενωμένοι και αποφασισμένοι μια κατ΄επίφαση σοσιαλιστική κυβέρνηση, που θα καταγραφεί στη συνείδησή μας ως "κυβέρνηση της Εθνικής υποταγής"  της "Λαϊκής εξαθλίωσης" και της "Κοινωνικής Αναλγησίας".

Μια κυβέρνηση που με την τελευταία της πράξη, ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, αποποιήθηκε την ιστορία της πρόδωσε τον κόσμο της (τον κόσμο της εργασίας) κι έβαλε τίτλους τέλους στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη.

Τριάντα χρόνια μετά και είμαστε αντιμέτωποι με την πιο αντιλαϊκή, ενδοτική και σκληρή κυβέρνηση που γνωρίσαμε μετά την μεταπολίτευση στη χώρα μας.

Μια κυβέρνηση που επιλέγει τα εύκολα και αποφεύγει τα δύσκολα, που προσφεύγει στο ΔΝΤ και υποτάσσεται στις επιταγές της Τρόικας!

Μια κυβέρνηση που δεν διστάζει να εξισώσει ευθύνες, (που σαφώς έχουμε κι εμείς καλέ μου φίλε), με εκείνους που διαχειρίστηκαν το θέμα του χρηματιστηρίου. με εκείνους που έκαναν τις προμήθειες στις ένοπλες δυνάμεις και στο χώρο της υγείας, με εκείνους που έπαιξαν με τα ασφαλιστικά μας ταμεία και τα δομημένα ομόλογα, με εκείνους που ξεπούλησαν τη γη μας και έκαναν πλιάτσικο στον δημόσιο κορβανά. με εκείνους που ανήγαγαν τις μίζες σε επιστήμη.

Οχι καλέ μου φίλε, 

απόριψε τη λογική του μαζί τα φάγαμε, καταδίκασε την τακτική της συνενοχής, απόριψε την διαδικασία της καθολικής συνευθύνης, επίστρεψέ τους την ενοχή και τη ντροπή. που σου σερβίρουν τεχνηέντως μέσα από τα γνωστά διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης και τους καλοπληρωμένους stars δημοσιογράφους.

Εμείς δεν πλουτίσαμε από την ενασχόλησή μας με τα κοινά καλέ μου φίλε, δεν βρεθήκαμε με ακίνητα και βίλες με πισίνες δεν αποκτήσαμε ακριβά αυτοκίνητα, ούτε μπλεχτήκαμε με off shore εταιρείες!

Εμείς φταίμε ίσως γιατί ανεχτήκαμε.... γιατί σιωπήσαμε......γιατί βολευτήκαμε στην εικονική ευδαιμονία μας, όμως σε καμμιά περίπτωση δεν εξισώνονται αυτές οι ευθύνες με τις τεράστιες, εγκληματικές δικές τους ευθύνες!

Γιατί καλέ μου φίλε σου θυμίζω τη φράση που ειπώθηκε από πρώην σύντροφό μας, κάποιοι έζησαν για το ΠΑΣΟΚ ενώ κάποιοι άλλοι έζησαν από το ΠΑΣΟΚ.

Λυπάμαι καλέ μου φίλε που φτάσαμε σ΄αυτό το σημείο. Λυπάμαι ειλικρινά που οι ιδέες, οι αξίες και τα οράματα της σοσιαλδημοκρατίας στρεβλώθηκαν στα μάτια της νέας γενιάς εξαιτίας μιας ανάλγητης κυβερνητικής πολιτικής που ασκείται στο όνομά της.

Λυπάμαι και ταυτόχρονα νοιώθω την ανάγκη να σου ζητήσω συγγνώμη, για όσα έκανα που επιβάρυναν τη θέση μας και για όσα δεν έκανα για να τα αποτρέψω και να μας προστατεύσω.

Καλέ μου φίλε,

σε καλώ και πάλι σε ένα νέο ξεκίνημα, σε έναν νέο αγώνα που θα δώσουμε με περισσότερη σοφία, με γνώση και αξιοποίηση των λαθών μας, με την εμπειρία των χρόνων που κουβαλάμε, με τη συμπαράταξή μας δίπλα στους νέους μας. που βρίσκονται στους δρόμους διεκδικώντας ότι κι εμεις πριν τριάντα χρόνια ακριβώς.......

Με φιλικούς χαιρετισμούς

Δημήτρης Αναγνωστάκης

Ο πρώην Δήμαρχος Χαλκιδέων με γνώση και εμπειρία καταλογίζει στο ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά Εθνική Μειοδοσία. Ποιός μπορεί να ξεχάσει τα "περήφανα νιάτα" και τα "τιμημένα γηρατειά" που έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου στο Σύνταγμα και δονούσε τις ψυχές εκατομμυρίων Ελλήνων; Ποιός μπορεί να ξεχάσει το "Αλλαγή εδώ και τώρα" που οραματίστηκαν η Μελίνα Μερκούρη, ο Γιώργος Γεννηματάς, ο Αντώνης Τρίτσης, οι ιδεαλιστές που πέρασαν και σήμερα είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ αυτοί το ΠΑΣΟΚ. Οι ανύπαρκτοι πολιτικά και εθνικά  σημερινοί τοποτηρητές της Τρόικας δεν έχουν σαν πρότυπα εκείνους, δεν έχουν καμμιά σχέση μ΄αυτούς.
Σοβαρή παρέμβαση για την Εύβοια η επιστολή Αναγνωστάκη, σαν αντίδραση στην τραγική οικονομική κατάσταση που βιώνουν οι Ελληνες και στον εθνικό εξευλισμό που μας επιβάλλει μια κυβέρνηση με οριακή πλειοψηφία. Μέλλει να δούμε και τις επόμενες κινήσεις.