ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ το κυρίαρχο σύνθημα το 1973 στο Πολυτεχνείο !!!
Οι νέοι της Ελλάδας κρεμασμένοι στα κάγκελα του Πολυτεχνείου, κρεμασμένοι στην ελπίδα μιας καλύτερης Ελλάδας...
Το ίδιο σύνθημα και σήμερα, 38 χρόνια μετά. Ακριβώς το ίδιο !!!
Είναι δυνατόν;
Η γενιά του Πολυτεχνείου απομυθοποιήθηκε γιατί δεν κατάφερε να εμπνεύσει κανέναν. Αλλοι βολεύτηκαν αφήνοντας τα όνειρα κατά μέρος, άλλοι έμειναν στο περιθώριο για πάντα.
Οι φωνές που δονούσαν την ατμόσφαιρα της Αθήνας ακολούθησαν άλλους δρόμους. Η Μαρία Δαμανάκη έγινε καθεστώς και σήμερα δεν συγκινεί πια κανέναν, ο Δημήτρης Παπαχρήστος ιδανικός και μακρυνός σχολιάζει και γράφει....ο Πέτρος ο Κουναλάκης έμεινε εκτός κυκλωμάτων, ο Μίμης ο Ανδρουλάκης βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και θεωρητικός μιας ευτυχίας που δεν ήρθε ! Κι άλλοι τόσοι !!!
Ωραίοι νέοι αγωνιστές του τότε. Μια εφηβεία επιεικής που γίνεται....πενήντα πέντε - εξήντα !!!
Στρατιωτική χούντα τότε, ευρωπαϊκή ανυπόφορη καταπίεση σήμερα. Δεν εξελίχθηκε αυτός ο κόσμος; Τον βουλιάξαμε μόνοι μας; Ρωτάμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη που βουρκώνει....
Σήμερα πάλι οι αγώνες κορυφώνονται. Πάλι για το ψωμί, την παιδεία, την ελευθερία που δεν έχουμε.
Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες !!!
Αφιερωμένο στην ημέρα για να μην ξεχνάμε ποτέ !!!
Οσοι υπέφεραν, όσοι χάθηκαν, όσοι συμβιβάστηκαν, όσοι κέρδισαν, όσοι εξαπατήθηκαν κι όσοι εξαπάτησαν τελικά είμαστε εμείς οι ίδιοι
Οι νέοι της Ελλάδας κρεμασμένοι στα κάγκελα του Πολυτεχνείου, κρεμασμένοι στην ελπίδα μιας καλύτερης Ελλάδας...
Το ίδιο σύνθημα και σήμερα, 38 χρόνια μετά. Ακριβώς το ίδιο !!!
Είναι δυνατόν;
Η γενιά του Πολυτεχνείου απομυθοποιήθηκε γιατί δεν κατάφερε να εμπνεύσει κανέναν. Αλλοι βολεύτηκαν αφήνοντας τα όνειρα κατά μέρος, άλλοι έμειναν στο περιθώριο για πάντα.
Οι φωνές που δονούσαν την ατμόσφαιρα της Αθήνας ακολούθησαν άλλους δρόμους. Η Μαρία Δαμανάκη έγινε καθεστώς και σήμερα δεν συγκινεί πια κανέναν, ο Δημήτρης Παπαχρήστος ιδανικός και μακρυνός σχολιάζει και γράφει....ο Πέτρος ο Κουναλάκης έμεινε εκτός κυκλωμάτων, ο Μίμης ο Ανδρουλάκης βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και θεωρητικός μιας ευτυχίας που δεν ήρθε ! Κι άλλοι τόσοι !!!
Ωραίοι νέοι αγωνιστές του τότε. Μια εφηβεία επιεικής που γίνεται....πενήντα πέντε - εξήντα !!!
Στρατιωτική χούντα τότε, ευρωπαϊκή ανυπόφορη καταπίεση σήμερα. Δεν εξελίχθηκε αυτός ο κόσμος; Τον βουλιάξαμε μόνοι μας; Ρωτάμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη που βουρκώνει....
Σήμερα πάλι οι αγώνες κορυφώνονται. Πάλι για το ψωμί, την παιδεία, την ελευθερία που δεν έχουμε.
Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες !!!
Αφιερωμένο στην ημέρα για να μην ξεχνάμε ποτέ !!!
Οσοι υπέφεραν, όσοι χάθηκαν, όσοι συμβιβάστηκαν, όσοι κέρδισαν, όσοι εξαπατήθηκαν κι όσοι εξαπάτησαν τελικά είμαστε εμείς οι ίδιοι
ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΓΡΑΦΕΤΕ. ΣΗΜΕΡΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΆΛΛΗ ΦΟΡΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟΤΕ ΗΜΟΥΝ 12 ΕΤΩΝ. ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΚΑΙ ΩΡΙΜΑΣΑ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, ΔΗΛΑΔΗ ΣΕ ΟΤΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. ΜΗΠΩΣ Η ΔΙΕΨΕΥΣΗ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΛΛΟΙ ΠΛΟΥΤΗΣΑΝ, ΑΛΛΟΙ ΑΠΗΛΑΥΣΑΝ ΤΗΝ ΗΔΟΝΗ ΤΗς ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΕΓΚΛΩΒΗΣΤΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ "ΜΥΘΟΥ" ΜΗΠΩΣ Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΑΥΤΗ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ως ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΨΥΧΕΣ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΖΟΦΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ;Η 38η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣ ΒΙΩΝΕΤΑΙ ΩΣ ΣΤΙΓΜΗ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑΣ ΜΑΣ.
Αν θέλετε αγώνες μήπως να ξεκινήσουμε από το να σώσουμε ότι μπορεί να σωθεί και ότι προλάβουμε στην Νότια Καρυστία?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα