Οι θέσεις της ΔΗ.ΜΑΡ.

1. a. ΚΑΘΑΡΣΗ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

• Ψήφιση νόμου για αναδρομικό έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων όσων διετέλεσαν υπουργοί, υφυπουργοί, Γ.Γ Υπουργείων, ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί, οι οποίοι διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα από το 1974 μέχρι σήμερα. Ο νόμος να προβλέπει και να εξασφαλίζει διοικητικά την επιβολή ποινών και τη δήμευση περιουσιών για όσους τα περιουσιακά τους στοιχεία δεν δικαιολογούνται από τα νόμιμα εισοδήματά τους.
• Κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και υπαγωγή των οικονομικών εγκλημάτων των υπουργών στις διατάξεις του νόμου για τους καταχραστές του Δημοσίου και της καταπολέμησης του ξεπλύματος μαύρου χρήματος. 
• Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας.
• Δραστική μείωση των βουλευτικών αποζημιώσεων και κατάργηση της αποζημίωσης για συμμετοχή στις επιτροπές της Βουλής.
• Κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης και συνταξιοδότηση των βουλευτών μόνον από τον ασφαλιστικό τους φορέα, όπως ο κάθε πολίτης και εφόσον βέβαια θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα.
• Μείωση στο μισό της κρατικής επιχορήγησης των πολιτικών κομμάτων. Δραστικός περιορισμός του αριθμού των ειδικών συμβούλων και συνεργατών των υπουργών και βουλευτών, καθώς και των ατελειών που απολαμβάνουν. Πλήρης έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων και των βουλευτών από ανεξάρτητο θεσμικό όργανο, χωρίς συμμετοχή πολιτικών προσώπων.
• Αλλαγή του εκλογικού νόμου με καθιέρωση της απλής αναλογικής.
• Διαχωρισμός Κράτους και Εκκλησίας.
• Μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη: Βελτιώσεις για ταχύτερη απονομή. Εξωδικαστική επίλυση των διαφορών. Κωδικοποίηση του δικαίου.

1. b. ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.

• Μείωση της γραφειοκρατίας, με την εισαγωγή πληροφοριακών συστημάτων ηλεκτρονικής υπογραφής και διακίνησης εγγράφων, αξιοποίηση της θετικής εμπειρίας από τα ΚΕΠ και επέκταση της σε όλες τις συναλλαγές του κράτους με τον πολίτη. 
• Περιορισμός της πολυνομίας και εξάλειψη της σύγκρουσης νομοθετημάτων.
• Πάταξη της διαφθοράς μέσω της ενίσχυσης πρακτικών διαφάνειας και νομοθέτησης νέου αυστηρότερου πειθαρχικού δίκαιου και κυρίως εφαρμογή του στην πράξη.
• Εξάλειψη της αναξιοκρατίας μέσα από αντικειμενικές και διαφανείς διαδικασίες προαγωγής.
• Εισαγωγή διαδικασιών εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης των υπηρεσιών και του προσωπικού.
• Θεσμοθέτηση της λογοδοσίας και της διαφάνειας.
• Σύνδεση του προϋπολογισμού που δίδεται σε κάθε δημόσια υπηρεσία με τους στόχους και την απόδοση.
• Οργανωτικός και τεχνολογικός εκσυγχρονισμός.
• Ορθολογική κατανομή προσωπικού μέσα από τη διαδικασία των μετατάξεων, επανεκπαίδευση του ώστε να ανταποκριθεί σε νέα καθήκοντα, αναίρεση των πολιτικών μείωσης του προσωπικού μέσω απολύσεων.